به گزارش شهرآرانیوز، پرونده مرحله اول بزرگترین رقابت علمی کشور در حالی بسته شد که بر اساس آمار رسمی، از مجموع یک میلیونو ۱۵۲ هزار و ۵۱۸ داوطلب نوبت اول آزمون سراسری، ۶۳ درصد را خانمها و ۳۷درصد را آقایان تشکیل داده بودند. اگر این درصدها را کنار میزان حضور داوطلبان آقا در کنکورهای دو سال پیش قرار دهیم، از نتیجه این مقایسه یک جمله برداشت میشود: «رغبت آقایان به حضور در دانشگاهها و بهره مندی از تحصیلات دانشگاهی کاهش یافته است.»
بگذارید این گزاره را با عدد و رقم بررسی کنیم: در سال ۱۴۰۱، شمار داوطلبان آزمون سراسری یک میلیون و ۴۸۹ هزار و ۲۲۰ نفر بود که ۶۱ درصد آنها خانم و ۳۹درصد نیز آقا بودند. این آمار در سال ۱۴۰۲ به یک میلیون و ۱۱۹ هزار و ۴۳۶ داوطلب رسید که باز هم حدود ۶۱ درصد را خانمها و حدود ۳۹ درصد را داوطلبان آقا تشکیل داده بودند. حالا اگر آمار این دو سال را با درصد شرکت کنندگان در کنکور امسال به تفکیک جنسیت مقایسه کنید، به همان گزاره آخر پاراگراف قبل میرسید؛ یعنی آقایان کمتر از خانمها مایل به حضور در دانشگاهها هستند و البته این روند، سیر نزولی هم دارد.
در خراسان رضوی هم تقریبا همین روند حاکم است. امسال ۹۱ هزار و ۳۲۶ نفر در استان در آزمون سراسری شرکت کرده اند که از این تعداد در مجموع ۵۷ هزار و ۳۰۹ نفر را داوطلبان خانم و ۳۴ هزار و ۱۷ نفر را داوطلبان آقا تشکیل میدهند؛ به عبارتی ۶۲.۷۵ درصد خانم و ۳۷.۲۵ درصد آقا. ۸۵ هزار و ۶۸۴ نفر هم در خراسان رضوی در آزمون سراسری سال ۱۴۰۲ شرکت کردند، ۵۱ هزار و ۴۲۵ خانم و ۳۴ هزار و ۲۵۹ آقا؛ یعنی حدود ۶۰ درصد از شرکت کنندگان خانم و ۴۰ درصد هم آقا بودند.
در سال ۱۴۰۱ هم وضعیت شرکت کنندگان به این صورت بود: ۱۱۸ هزار و ۶۷۸ داوطلب که ۷۱ هزار و ۱۲۸ نفر آنها خانم و ۴۷ هزار و ۵۵۰ نفر آقا بودند. اگر بخواهیم نگاه درصدی به ماجرا داشته باشیم، باید بگوییم در کنکور آن سال، ۵۹.۹۳ درصد خانمها و ۴۰.۰۷ درصد آقایان برای حضور در دانشگاهها داوطلب شده بودند.
پژوهش جامعی درباره دلایل کمتر شدن شمار داوطلبان مرد نسبت به داوطلبان زن در کنکور سراسری انجام نشده است. برخی کاهش رغبت آقایان به حضور در دانشگاهها را به مشکلات اقتصادی نسبت میدهند و معتقدند بیکاری و نیز نبود چشم انداز روشن برای اشتغال پس از دریافت مدرک دانشگاهی دلیل عمده این مسئله است؛ این در حالی است که برخی دیگر گرایش پسرها به مهارت آموزی و حضور زودتر در بازار کار را دلیل کاهش تمایل آنها به علم آموزی میدانند و بر این باورند که پسرها برای ورود به بازار آزاد نیازی به تحصیلات عالیه ندارند؛ بنابراین قید آن را میزنند. پسِ این ماجرا هر چه هست، ادامه این روند در درازمدت میتواند آسیب زا باشد و باید برای آن فکری کرد.